Ik zit met een gat in mijn begroting. Drie maanden ben ik bezig met #ecoonabudget en ziet het er niet zo goed uit. In januari voelde deze uitdaging nochtans aan als een zacht lentebriesje. Van mijn budget van €500 kon ik op het einde van de maand €113 aan kant zetten. Ik was begonnen met zelf havermelk en pindakaas te maken en schuimde wekelijks verschillende winkels af, op zoek naar de meest budgetvriendelijke ingrediënten, die er ecologisch mee door konden.
DIY verzorgingsproducten
In februari ging ik nog een stap verder en begon ik te experimenteren met receptjes voor verzorgingsproducten. Tandpasta, conditioner, gezichtscrème: die dingen zijn toch veel goedkoper als ik ze zelf maak? Het aankopen van het materiaal (een weegschaal, een thermometer, een klopper, maatbekers …) nam een grote hap uit mijn budget, maar ik zag het als een slimme investering. Na poging drie weet ik wel nog steeds niet of ik nu de juiste verhouding water en olie heb gevonden voor mijn conditioner. Het is doorbijten door de testfase en hopen dat alleen ik het merk dat mijn haar er niet altijd even fabuleus uitziet. Ondanks de investering slaagde ik er de tweede maand ook in om met een overschot te eindigen, zij het deze keer een kleintje van €10.
Eco reizen met een budget
En toen kwam maart. De reis naar New York. Hier is het harde verdict: ik gaf op een maand €1.115 uit, meer dan het dubbele van mijn toegestane budget van €500. Toch zou ik het achteraf bekeken niet anders aangepakt hebben. Het was leuk om in New York eens niet na te denken over geld, het momentum te grijpen en unieke ervaringen op te doen met mijn vrienden.
[Tekst gaat verder onder de foto]
Gelukkig bracht maart ook een closet sale. Daar verdiende ik €105, de kosten voor de locatie al mee verrekend. Als ik dan ook de overschotten van januari en februari en mijn reispremie van december (min mijn vliegtickets) mee verreken, dan kom ik nog op -€249,25. Dat verschil wegwerken lijkt al iets minder een sisyfusarbeid, al blijft het wel duwen tegen een zware steen die de helft van mijn maandelijks budget omvat. Op ecologisch vlak zie ik daarom wat meer door de vingers. De pasta mag dan nog eens in een plastic verpakking zitten, bijvoorbeeld. Mijn experiment lijkt op dit moment aan te tonen dat het onmogelijk is om duurzaam en spaarzaam te leven, zonder opofferingen te maken. Al hoop ik heel hard dat ik bij de volgende check-in het omgekeerde kom vertellen.
No Comments