Wat dacht je van deze IKEA hack? Alvorens richting monsterketen te trekken, schuim je eerst enkele tweedehandswinkels af. Misschien verbaas je jezelf wel en is een tocht naar IKEA niet eens nodig?
Het probleem: to IKEA or not to IKEA?
Het idee ontstond als volgt. Blijkbaar had mijn lief klein katje een lief klein plasje gedaan op mijn tapijt. Ik probeerde het eerst nog te redden met een enzymatisch schoonmaakmiddel (CSI urine), maar de vlek bleef zichtbaar. En vooral: de geur bleef. Dus moest ik op zoek naar een nieuw (tapijt, Ellie mag blijven). Of mocht het ook een oud zijn? Van afgedankte spulletjes ben ik normaal gezien niet vies, maar voor een tweedehands tapijt moet ik toch nog een brug overwinnen. Ik bedoel maar … schenken enkel mensen met pisvlektapijten hun vloertextiel aan tweedehandswinkels? Tijd voor een klein experiment. Zou ik de bacteriofobie kunnen overwinnen of eindig ik toch in IKEA?
Kringwinkel Ateljee
Eerste stop: kringwinkel Ateljee (Tarbotstraat 21, Gent). De tapijten liggen hier op een grote stapel. Wie wil kiezen, moet dus graven. Toen ik bovenop de berg stond, voelde ik mijn neus kriebelen. “Gezondheid!”, reageerde één van de verkopers prompt, maar zijn toeschietelijkheid kon helaas niet wegnemen dat ik me stiekem in een vooroordeel bevestigd zag. Tweedehandstapijten zijn stoffig. Hier ging ik mijn slag niet slaan. Bij de prullaria vond ik wel een geweven mandje, dat perfect past bij de boho look die ik wil creëren in mijn appartementje. Slechts 60 cent? Meenemen!
2de handsshop
Op naar de 2de handsshop (Afrikalaan 40, Gent). De meeste tapijten hier waren tamelijk groot, en ik wilde deze keer een kleiner geval. Weg met de verborgen plasplaatsjes onder de zetel! Uiteindelijk vond ik er eentje met een goed formaat én een leuk motief. Door het tapijt om te draaien, werd het wat meer retro. De kleuren van het spiegelbeeld leken namelijk een afgebleekte versie van de voorkant. Ik was zo onder de indruk van mijn inventiviteit, dat ik eerst niet zag dat de zijden van het kleed niet perfect recht waren. Alsof het door te wassen vervormd was geraakt. Toch maar niet dan. Iets verder vond ik een lederen poef. Niet alle lapjes lijken van dezelfde stof te komen. Zou het kunnen dat de poef gemaakt is uit gerecycleerd materiaal of uit restjes stof? Ik wilde al langer een extra voetsteun voor mijn zetel, en het leek me leuk om een extra textuur te mengen onder mijn meubeltjes. Wat zegt het prijskaartje? Ondanks zichtbare slijtage kost het ding nog 35 euro! Voor zo’n nieuwe poef leg je wel al snel tussen de 100 en 200 euro. Niet zo’n slechte deal dus. Weetje: de andere voetsteun op de achtergrond kocht ik ook tweedehands.
Eco shop Gent Dampoort
Hier zou ik je moeten vertellen over de tapijten uit de Ecoshop (Afrikalaan 52, Gent). Eerlijk gezegd herinner ik me hen niet meer. Het was een groene stoel die mijn aandacht wist te trekken. Hij was nog verpakt en er stonden zo’n 20 exemplaren van in de winkel. Niet echt tweedehands dus, maar vermoedelijk overgekochte stock. Hoewel er duidelijk voldoende stoelen aanwezig waren, vroeg ik zenuwachtig aan het koppel voor me hoeveel zij er nodig hadden. Vier? Oké, dat ging lukken. Online vond ik de adviesprijs voor deze stoel: 60 euro. Hier verkopen ze hem voor 35. Een koopje! Thuis had ik maar twee stoelen staan, de rest zijn krukjes. Deze stoel leek me lekker comfortabel voor aan mijn bureau. Het is het soort model dat ik tien jaar geleden ook al mooi zou gevonden hebben en binnen tien jaar hopelijk nog steeds.
IKEA
Nog geen tapijt, dus toch naar IKEA. Ik vond er het TÅNUM vloerkleed, dat gemaakt is uit overschotten van ander IKEA textiel. Bovendien kregen de Bengalese weefsters er een goed loon voor. Dit filmpje (met de misplaatste allures van een filmtrailer) legt het uit. Nog een voordeel: je kan hem in de wasmachine wassen. Mocht de nood bij Ellie nog eens te hoog zijn…
Eindelijk had ik dus een tapijt gevonden. Ik las ergens dat het zeer bohemian is om verschillende tapijten over elkaar te leggen. Dat leek me iets te exuberant voor mijn kleine appartement, dus ik opteerde voor een aanvullend vloerkussen. Zo heeft Ellie meteen een nieuwe slaapplaats. Alsof ze wist dat het voor haar bestemd was, ging ze aan alle andere nieuwe meubeltjes voorbij, recht naar het kussen. Daar snuffelde ze even, zocht naar de juiste positie en begon aan een dutje van twee uur. Geslaagde aankoop.
Verdict
En zo eindigt mijn verhaal waar het begon: bij Ellie. Misschien moet ik haar dankbaar zijn voor het wildplassen, mijn appartement heeft er nog nooit zo goed uitgezien. Door de nieuwe aankopen ben ik wat andere meubels en planten beginnen verschuiven, en nu pas lijkt alles te kloppen. [De tekst loopt nog verder onder de foto!]
De resultaten van mijn eco IKEA hack? Helaas is het niet gelukt om mijn tapijt tweedehands te kopen. Jammer dat het geld naar IKEA gaat, maar het gaat dan toch op z’n minst naar één van hun duurzame projecten. Vreemd genoeg kocht ik een nieuwe stoel in een tweedehandswinkel. Dat telt vast niet als een duurzame aankoop. En is het eigenlijk wel duurzaam om leer te kopen, al is het tweedehands? Is mijn aankoop uit IKEA de enige fairtrade aankoop? Mijn experiment neemt plots een onverwachte wending. Trouwens, niet enkel bij IKEA kan je verleid worden om meer te kopen dan je nodig hebt. Hebben de goedkope prijzen in de tweedehandswinkels me gestimuleerd om meer te kopen dan gepland? Een bureaustoel en poef stonden dan wel op mijn wenslijstje, maar het mandje kocht ik impulsief, omdat het zo goedkoop was. Conclusie: informeer je (waar mogelijk) over de zaken die je koopt en maak zo een weloverwogen keuze. En houd je aan je boodschappenlijst.
[Edit]: Op Instagram raadde iemand me Carpet of Life aan voor faire tapijten. Voor mij was het te laat, maar misschien kan jij er wel nog een kijkje nemen? Dank aan mijn volgers voor de reacties, jullie zijn ook een bron van inspiratie voor mij! Wil jij ook graag deze gesprekken volgen of er zelf aan deelnemen? Vergezel ons lekker op Instagram!
No Comments