Hij verdeelde mijn boeken over verschillende stapels. Als een kip die intuïtief de beste graankorrels uit de hoop weet te pikken, ging ook hij zonder aarzelen te werk. Of was daar toch even een glimp van vertwijfeling? Hij wisselde een boek van stapel. Ik probeerde in te schatten of de duurdere toren nu net groter of kleiner was geworden. Het enige geluid in de kamer was dat van de covers die elkaar met een tik begroetten. Dan onderbrak hij de stilte en noemde zijn prijs. Ik ging akkoord. In Turkije had ik al geleerd dat ik niet goed ben in afdingen, en ik vermoedde dat het opdingen evenmin tot mijn talenten behoorde. De aankoper van De Slegte boezemde me bovendien wel voldoende vertrouwen in.
Tijdens en na mijn studies verzamelde ik heel wat boeken bij elkaar. Na een paar keer te verhuizen, begon ik die meer als een last te zien. Een stapel werk. Beetje bij beetje verkocht ik ze, enkel mijn favorieten bleven.
Thuis ging ik weer voor mijn boekenrek staan. Die was opnieuw wat lichter geworden, en ook ik voelde me alsof ik wat kilo’s was kwijt gespeeld. Minimalisme als dieet, ik raad het iedereen aan. Al een tijdje kocht ik geen nieuwe boeken meer: verse lectuur haalde ik gewoon bij de bib. Later zou ik een e-reader kopen. Daar kan je geen stapels mee maken.
No Comments